Jesteś tutaj
Home > MyBlog > Przemyślenia > Bajki Andersena i Amicisa

Bajki Andersena i Amicisa

Wiele pokoleń dzieci, było w młodości napastowane i gwałcone bajkami Andersena, i Amicisa.

Trzeba sobie to jasno powiedzieć. Ci twórcy, mimo ze pochwaleni przez społeczeństwo nie powinni być wzorami dla dzieci, i ich książki nigdy nie powinny trafiać w ręce małych ludzi, dlatego ze to byli nieźli pisarze, umiejacy wzbudzić emocje a przez to koszmarnie niebezpieczni.

Oczywiście piję do „dziewczynki z zapałkami” Andersena, i do przeklętego „serca” Amicisa, które to mnie wielokrotnie prześladowało i niszczyło moją radość życia, wiarę w świat, i robiło to wtedy kiedy jest to szczególnie niebezpieczne dla dziecka, w wieku gdy formuje się jego światopogląd. Wiele „autorytetów” twierdzi ze czytanie arcydzieł o ludzkim podłym losie, o umieraniu w głodzie chłodzie przy obojętności społeczeństwa wyzwoli dobro w duszy młodego człowieka – to jest kompletna bzdura, jedyne co takie bajki wyzwalają, to jest przede wszystkim strach przed życie, obrzydzenie do ludzi, i wreszcie poczucie osaczenia i nienawiść do ludzi którzy są tak straszni i źli że pozwalają umrzeć z wyziębienia organizmu małej dziewczynce. Co jest oczywiscie bzdurą bo zgon z wychłodzenia następuje po wielu godzinach a nie tak od razu, a wiec kiedy chodziła z zapalakami, już była martwa bo człowieka śmiertlnie wychłodzonego czeka smieć, nie można już go uratować mimo że jeszcze trochę pożyje, nawet parę godzin. No ale czepiam się już szczegułów, jak zwykle 🙂

Niezwykle ważne jest, by młodemu człowiekowi przedstawiać pozytywne wzorce w życiu, propagować walkę o swoje marzenia, dawać silę do spelniania się, do śmiania się z głupoty ludzkiej a nie przeklinanie jej. To jest zdrowe, a nie przeżywanie w umyśle jakichś tragedii wymyślonych w głowie pisarza, którego ojciec młodo umarł, matka była alkoholiczką a dziadke siedzial w zkaładzie psychiatrycznym, i babcia która odnajdywała siły do życia w wymyślaniu fantazji które zainspirowały biseksualnego, nerwowo niezrównoważonego pisarza nie znajdujacego w swiecie spełnienia.

Owszem, tragedie się dzieją, własnie w tej chwili jakieś dziecko z głodu umiera w Etiopii, ale to nie jest Twoja sprawa. Ty masz tu zycie, a tu unie grozi Ci śmierć z głodu, więc nie myśl o Afryce. Jednakze, jesli Ci to nie daje spokoju wpłać pieniądze fundacjom charytatywnym które pomagają w Etiopii i karmią te dzieci. To wszystko, nie wpuszczaj ich już do swojego umysłu, nie pomożesz im, a sobie zaszkodzisz.

A wiec teraz idź do szafki, wyjmij dzieła Andersena i Amicisa które tworza w Tobie poczucie bezsilności, niesprawiedliwosci i żałości, porwij je na stzrępy i wyrzuć na śmietnik, niech jakiś kloszard sobie nimi podetrze tyłek, do tego sie idealnie nadają, i tylko do tego.

5 thoughts on “Bajki Andersena i Amicisa

  1. Za to Andersen napisal niesamowicie zajebista historyjke „Nowe szaty cesarza” i ja akurat kazdy powinien przeczytac, przemyslec i przemedytowac ponad 9000 razy w WC.

    [url]http://pl.wikisource.org/wiki/Nowe_szaty_Cesarza[/url]

  2. Amicisa to nie znam. Jakos mnie ominela ta przyjemnosc.

    Ale nie ominelo mnie to:
    [url]http://pl.wikisource.org/wiki/Pogrzeb_ptaszka[/url]

  3. Mysle, ze bajkach chodzi tez o to, zeby przedstawic dziecku inny swiat niz ten, w ktorym zyje. Zeby uczyc dziecko ze sa decyzje i ich konsekwencje, ze zlo nie poplaca i nie ma zbrodni bez kary. W bajkach tez jest wartosc, sa tam zawarte wskazowki na zycie dla dziecka, ktore nie wie ze to tylko metafora. O tym przekona sie w przyszlosci.

    Polecam E. Fromm 'Zapomniany jezyk’

Skomentuj Duszek Anuluj pisanie odpowiedzi

Top