Spójrzmy na świat.

Ale nie ten, zanieczyszczony spalinami, przemysłowymi odpadkami i chemicznymi oparami, a miejsca gdzie przez nieliczne szpary w betonowej dżungli, przebija się prawdziwa natura, jak mawiają niektórzy, matka ziemia. Można się przy tym ironicznie uśmiechnąć, jednak faktem jest że wszystko to co widzimy powstało z ziemi i jej skarbów. By powstały bloki, fabryki, komputery na których ja piszę a Państwo czytacie, trzeba się zagłębić w ziemię dokładnie tak samo, jak nasienie mężczyzny wchłania się w kobietę, by stworzyć nowe życie.

A więc proszę spojrzeć na naturę – jakie piękne są kwiaty, zachody słońca, tęcza, błyszcząca we wschodzącym słońcu rosa na drgającym delikatnie listku trawy. Jakiż uroczy jest widok dumnie latającego orła, króla przestworzy. A jesień która jest przygotowaniem do snu? zima, jako śmierć ale pozorna śmierć? wiosna z budzącym się wesoło wszelkim ćwierkającym, szczekającym, beczącym i gdakającym życiem? lato jako pełnia siły i potencji?

Natura to rewia mody. Piękno jest stanem naturalnym świata, i my to czujemy w środku siebie. Dlatego też chcemy upiększać miejsca gdzie mieszkamy, i siebie na każdy możliwy sposób, stawać się oryginalnymi, wyróżniać się z tłumu. Dlatego też jestem wielkim zwolennikiem mody. Poszukiwanie nowych ubrań, nowego wizerunku to jak najbardziej piękna i naturalna potrzeba, dokładnie tak jak taniec. Strojenie się i malowanie, ćwiczenia ciała, to szukanie nowych sposobów ekspresji by wyrazić siebie, i tą piękną cząstkę naszej duszy, odwieczną cząstkę.