Gorąco was namawiam moi drodzy Państwo, do zaangażowania się w pomoc dla bezdomnych i porzuconych, nieszczęśliwych zwierząt. Zwierzaki w odróżnieniu od człowieka, cierpiąc nie wiedzą czemu im się źle dzieje. Człowiek zawsze sobie poradzi, jakoś wytłumaczy, pocieszy wizją nieba po pełnym cierpień życiu, inni mu pomogą, a co ma zrobić pies czy kot? Przecież zwierzak nie powie sobie że pójdzie do nieba, albo że właśnie teraz wypala negatywną karmę z poprzednich żyć. Cierpi, i nie wie czemu.

Jest to dla mnie tak straszne i niepojęte, że uważam za hańbę by zdrowy, najedzony człowiek nazywający się dobrym i uczciwym, mógł przejść obok takiej gehenny i eksplozji cierpienia obojętnie. Osobiście więc polecam wpłacanie pieniędzy na schroniska, czy też mając chwilę wolnego czasu pojechanie tam, i pomoc przy sprzątaniu, pracach gospodarczych. Zdejmij więc sukienkę czy garnitur, weź miotłę i weź się do roboty dla tych, co chętnie by oddali swoje życie dla Ciebie z miłości. Zostaw swoją depresję, lęki, problemy, wszelkie egzystencjalne pytania za bramą schroniska, i oddaj się radości pomocy dla kudłatych stworków. Czy to ważne czy jest Bóg? Czy ważne czy jest niebo czy piekło? a może Szeol czy planety Kryszny? Nie, nieważne – liczy się tylko tu i teraz, zadowolony i najedzony psiak, mogący się pobawić, najeść, nacieszyć Twoim widokiem. Radość jest tu i teraz, jest tylko w chwili obecnej, i tak przeżywana jest wieczna.

Pies nie będzie Cię kochał za pracę czy pieniądze, nie będzie Cię opieprzał że nie kupiłeś mu nowego futra, i w porównaniu do żony/męża czy dzieci kocha Cię za to że jesteś, a nie za to co robisz – na pewno tez nie spakuje się i nie odejdzie od Ciebie bo spotkał kogoś ładniejszego czy bogatszego. Jest z Tobą na dobre i złe. Czy taka lojalność nie zasługuje na nagrodę? Na uznanie?

Co musi czuć pies, którego biorą do siebie ludzie, a on się do nich przyzwyczaja i kocha ich, a oni się nim nudzą, zabierają go do samochodu i wyrzucają w lesie? Albo jeszcze lepiej – przywiązują do drzewa na głodową śmierć? Gdy wreszcie ktoś takiego umierajacego, i skamlącego z przerażenia zwierzaka odnajduje, ten jest oszalały z cierpienia i tęsknoty za swoimi opiekunami. Psy są jak dzieci, są niewinne i tak bardzo zależne od nas, co musi wzbudzić w nas wielką odpowiedzialność, bo to nie jest przedmiot, a żywa i czująca, szczekająca bądź miaucząca istota.

Ludzie zawdzieczają tyle dobra zwierzętom, są to niepoliczalne w żaden sposób korzyści dla ludzkiej psychiki i zdrowia. Namawiam więc Państwa bardzo, ale to bardzo, byście nie żałowali pieniędzy na zwierzaki. Za te pieniądze nie kupicie może kolejnego bubla do domu, a pies sobie smacznie podje. Dobrze najedzony, będzie zadowolony, sierść i oczy zaczną zdrowo błyszczeć, wzbudzi sympatię odwiedzającego, i zamiast siedzieć sam w brudnej ciasnej i obsranej klatce, znajdzie dla siebie ciepły dom. Będzie kochał i będzie kochany, będzie szalał na trawie, szczekał, bawił się, cieszył, smucił, warczał, kąsał, aportował – i będzie wolny. Trochę pieniędzy, a całe życie tej kudłatej istoty leży w Państwa rękach. Myślicie ze nic nie możecie – to nieprawda. Możecie sfinansować wesołe i radosne życie psu czy kotu zamiast kupować kolejną szmatę do ledwo domykajacej się szafy. To jest dopiero władza! Ten pies wam nie podziękuje, ale czy jego wesołe i radosne zycie, nie będzie w pewien sposób rekompensatą dla Państwa?

Wiedzą o tym moi stali czytelnicy, że zawsze przy pracy nad sobą, zachęcam najpierw do wpłacenia pieniędzy na schronisko. Taka wpłata działa jak oczyszczająca pokuta. Zmywa grzechy, poczucie winy, daje siłę i radość. Spróbujcie więc! Dla skruszenia Państwa kamiennych serc i rozluźnienia portfeli, polecam mój artykuł do przeczytania: http://mistrz.pc.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=376%3Apsi-ywot&Itemid=93

Jesli juz teraz jesteście Państwo odpowiedni zmiękczeni i współczujecie sierściuchowatym przyjaciołom, proszę wejść na stronę schroniska Paluch i poczytać:

http://www.paluch.org.pl/

Ja sam nie pracuję z powodu choroby, ale jak wpada mi pieniądz, (ale tylko zarobiony własną pracą, bo od innych ludzi, z szacunku dla ich pracy wydaję tylko na siebie) chętnie wpłacam. Oczywiście nie muszą Państwo wpłacać na schronisko w Paluchu, ale ja uważam ze nie ważne na które się wpłaca, czy w Poznaniu, czy w Krakowie, czy w Lublinie pies zawsze będzie takim samym kochanym sierściuchem, i tak samo chce jeść, pić i pobzykać.

Konto Pomocy dla Zwierząt-Konto Darowizn:
79 1030 1508 0000 0005 5005 0048