Tragedia w Jaśle; pożar domu, matka na zewnątrz, a w środku strażacy znaleźli zwłoki dwóch jej dzieci. Panie na forach bardzo się pobudziły; upodlone pokolenie 1200 brutto wzięło do ręki kamienie, zawsze gotowe do radosnego kamieniowania tych, którzy mają gorzej od nich.

Obrzydziła mnie ta reakcja, ale niech nie zwiedzie nas ten wrzask, te zapewnienia że matka w życiu nie opuści dziecka. Te Panie które tak twierdzą, po prostu się dowartościowują, i być może pierwszy raz w życiu mają okazję poczuć się lepiej. W smutnym, liczonym rytmem pobić przez pijanego konkubenta życiu, mogą poczuć się jak bohaterki – na tle kobiety która właśnie straciła dwójkę dzieci, i póki co nie wiemy nic na ten temat. Nic nie wiemy – ale to wystarcza by rzucić z rozkoszą kamieniem. Niewolnik ma rozkosz tylko wtedy, gdy kogoś upodli – w końcu sam jest całe życie upadlany.

Ponure refleksje

Nawet jesli będzie tak że matka uciekła i zostawiła dzieci, chciałbym oddać się ponurym refleksjom. Byłem kilka razy w życiu (na pewno Państwo także) w alarmowej sytuacji. Podtapiałem się, i pamiętam swoją panikę. Wystarczy że się zanurzam na basenie, by mimo świadomości że jestem bezpieczny, odczuć potężniejący z każdym uderzeniem serca strach. Tak działa brak powietrza na instynkt samozachowawczy. Kiedyś wyobrażałem sobie pożar – ludzie boją się wejść a ja jedyny wpadam, wynoszę ludzi i staję w blasku wielkiej sławy. Są fanfary, miliony euro, wywiady. To miłe marzenie przerwało zdarzenie, gdy zapchany piec na drzewo tak nadymił w małym pomieszczeniu, że zacząłem się dusić. Mózg wchodzi na zupełnie inny rodzaj funkcjonowania, chęć na ucieczkę jest nieprawdopodobna – poddałem się jej, teraz mam świadomość jak bardzo pożar i dym to coś strasznego. Podziwiam strażaków. Podobnie z chęcia ucieczki przed zagrożeniem – gdy nie widać drogi ucieczki a trzeba się szybko ewakuować, uruchamia się potężna panika. To nie jest złe, gdyby nie ten system, ludzkość by nigdy nie przetrwała. Gdyby wszyscy byli twardzi jak skała, bez lęku, planetę zamieszkiwałyby tylko rośliny i zwierzęta – oraz duchy idiotów, którzy widząc tygrysa szablozębnego szli na niego z pięściami.

Są ludzie którzy umieją wytrzymać taką presję – i działać wbrew niej, ale jest ich bardzo mało. Przeważnie szybko umierają czy zostają kalekami. Często jest tak że po prostu mózg odmawia posłuszeństwa. Ty chcesz ratować dzieci, a Twój mózg i ciało podejmują inną decyzję. Nie ma znaczenia że Twoja wola to prędzej umrzeć niż zostawić dzieci – włącza się system alarmowy w ciele, i nic z nim nie zrobisz. Spójrzmy na wojnę. Rosjanie by nie uciekać musieli ustawiać z tyłu oddziały zaporowe z karabinami maszynowymi, a żołnierzom przed szturmem wydawano wódkę. Tylko pójście do przodu dawało szansę na przeżycie (niewielką). Mimo to uciekali, wprost w sojuszniczy ogień – tak wielka jest moc paniki, czyli pragnienie przetrwania. Piszę to z niesmakiem, ponieważ świadomość zostawienia ukochanej osoby samej w nieszczęściu, to mówiąc wprost – horror. Nie wiem czy byłbym w stanie dalej żyć, czy bym się nie powiesił z nienawiści do siebie. Jednak wiem że mógłbym uciec. Nie chciałbym, ale ciało by samo podjęło decyzję. Być może jestem tchórzem, ale nie ma się co przejmować – jestem w zdecydowanej większości.

Katastrofa
Jedni ludzie są w stanie wytrzymać więcej presji, inni mniej. Wiadomo że u naszych pracodawców jest często tak, że nie da się wytrzymać bez leków uspokajających. Gigantyczne bezrobocie, wyprzedane zakłady i przede wszystkim brak zabezpieczenia socjalnego powoduje, że w pracy człowieka się gnoi, poniża. Nie trzeba mu dać podwyżki, można kazać zostawać w pracy po kilka godzin dodatkowo. Każdy nieśmiały protest o podwyżkę to szybka kontra – jak się nie podoba to spierdalaj, za bramą czeka stu następnych jeleni. I co człowiek ma zrobić, jak ma dziecko na utrzymaniu i małżonka bez pracy? zasiłków nie ma, żadnej pomocy, znikąd. Zostajesz, godzisz się na upodlenie, ale system nerwowy po prostu siada. Polska to kraj, gdzie jestem pewien że mamy najwięcej wariatów. Ciągła presja, żadnych widoków na przyszłość, skłócanie między rodakami – ta robota od lat zbiera żniwo. Stres jest niszczący dla zdrowia a przede wszystkim organizacji ludzi, a to ta jest kluczowa dla silnego państwa. Jesteśmy jako zbiorowość, naród, systematycznie niszczeni. Jaką ktoś ma z tego korzyść, pozostaje się jedynie domyślać. Dawniej był wróg jasno określony, a teraz nie wiadomo gdzie go szukać. Porażająca jest nie tyle nasza bierność, co wręcz współpraca z okupantem – np. ile fanów ma Korwin Mikke, którego światłe pomysły rodem z rewolucji przemysłowej (gdzie robol żył do czterdziestki, jak miał mocne zdrowie), to np. zabranie pomocy socjalnej ludziom. Zarabiasz mało? pracuj więcej. Za mało płacą Ci w elektrowni? załóż własną i płać miliony – oto recepty na sukces. W miasteczku gdzie całe rodziny utrzymują się z renty staruszki, ma się zakładać biznesy – jest to tak śmieszne, że aż nieprawdopodobne że można w to uwierzyć. A ilu idiotów cieszy się z OFE? jak gardłują że nie wolno ich zamykać? a to proste. Państwo czyli my, dajemy OFE pieniądze – oni biorą prowizję za obrót nimi, po czym kupują obligacje państwa, czyli pożyczają państwu (nam) nasze pieniądze za procent który my zapłacimy. Genialne! pracownicy OFE siedzą na forach, wpisują ochy i achy na ten temat wszędzie gdzie się da. Całej tej złodziejskiej machiny broni nie kto inny, jak guru wolności, geniusz ekonomi, sam profesor Leszek Balcerowicz. Tak, ten który obiecywał dzisiejszym emerytom wakacje pod palmami. Wiele rzeczy obiecywał gojom, bo przecież oszukać i okraść goja to dobry uczynek. Goj jak wiemy, nie ma duszy. Tak mówi święta książka Żydów, a jak wiemy święte książki nigdy się nie mylą.

Jasło, podkarpacie. Znam te rejony i ludzi którzy tam mieszkają. Rozmowy z ludźmi, takimi zwykłymi, uświadomiły mi skalę upodlenia i nieszczęścia. Z jednej strony potworna wręcz bieda, na każdym kroku placówki bankowe, uśmiechnięty aktorzyna reklamujący szybkie pożyczki. Otępiali ludzie biorą – niby robią źle, ale ile lat można ciężko pracować, i nie stać człowieka na płaski telewizor? to często nie jest tak, że ktoś szaleje i wariuje by mieć i chwalić się sąsiadowi. Po prostu ludzie chcą mieć telewizor, lodówkę, lepszy samochód. I na zachodzie za znacznie mniej pracy bez problemu by to mieli. W Polsce jest jednak inaczej, musisz zastawić ziemię, by mieć to co jest oczywistością że trzeba to mieć.

Ładne garnitury

Kler, małe miejscowości gdzie niepodzielnie rządzi ksiądz. Upokarzające zeszyty puszczane przez miasteczko, z odnotowanymi wpłatami kto ile dał, krytyką i upadlaniem z ambony. Lekarze którzy bez krępacji biorą łapówki, ohydne warunki szpitalne. Ale to nic z tym, że ludzie pracują teraz (2013r) za 800 złotych miesięcznie na rękę. I biorą taką robotę bo innej nie ma. Są w niej krótko mówiąc – szmaceni. To są codzienne historie ludzi, w rzekomym bastionie PIS. Co ciekawe ludzie pamiętają doskonale, jak za PIS faktycznie – wielu lekarzy wyprowadzano w kajdankach, bali się brać kopert. Coś się zmieniło ewidentnie, ale jak wiemy ludzie wybrali ładne garnitury, nowoczeność i postępowość. Lekarze znowu zaczęli brać, bezczelnie i bez żadnych skrupułów. Kto nie bierze ten dziwadło, podejrzany. Ludzie tu są sfrustrowani, zawiedzeni, przerażeni przyszłością. I trudno im się dziwić, sam mam podobne odczucia. Weźmy także i to pod uwagę, że ludzie są już „przetrąceni” nerwowo, i wtedy wystarczy większy stres i ciało zwyczajnie się załamuje. Chcesz ratować dzieci, a tu nic z tego, ciężki szok, uciekasz i się tylko stoisz i patrzysz. Nie wiadomo co tam się stało. Reakcje własnego ciała, zaskoczyły niejednego.

Gdy sam wspominam swoje prace – wszędzie był mobbing, upodlenie, strach. W bankach mobbing, w erze okropne wykorzystywanie ludzi, w innej firmie podobnie. Nikt mi nie wmówi, że odbieranie 80 – 100 telefonów dziennie z bluzgami klientów, nie odbijają się na psychice. Za 1200 złotych. Włosy mi dęba stają na te wspomnienia, możliwe że dlatego zdrowie mi padło. Może to reakcja obronna, by nie iść do piekła gdzie ludzie z małych wiosek gryzą się z miastowymi, a wszyscy na siebie donoszą, nienawidzą się – za 1200 złotych. Np. w wielkiej firmie (chyba Polskiej) gdzie pracowałem na infolinii, co chwila dzwonił wściekły klient, kilka razy puściły mi nerwy. Nie mam o to żalu, jak komuś nie dochodzi przesyłka czy lodówka jest rozwalona, ma prawo być wściekły i się na mnie wyżywać – przecież za to mi płacą. Problem w tym że płacą ochłapy, z których ledwo da się przetrwać. Nie ma mowy o wycieczce gdzieś zagranicę, pomyśleniu o jakiejś inwestycji, o samochodzie już nawet nie wspominam. Parę razy odwarknąłem, raz rzuciłem kurwą a później słuchawką o biurko. Znowu w erze system – nie masz sekundy przerwy, poza tymi wyznaczonymi. Wszystko kontroluje oprogramowanie komputera przy którym pracujesz. Raz pracując w nocy, o pierwszej w nocy mi coś zaszkodziło. Siedziałem w toalecie a czas przerwy minął. Po prostu się pochorowałem, olbrzymia sala – jedna toaleta i trzy pisuary. Kierowniczka zdenerwowana dzwoni na służbową komórkę, panika – mam natychmiast wracać, system piszczy że mnie nie ma. Nie mogę, siedzę w pieprzonym kiblu, mam w dupie Niagarę. Kierowniczka wrzeszczy, krzyczy że mam wracać, mnie zwija z bólu, ktoś panicznie dobija się do toalety. To wszystko jest jak zły sen, ale chociaż wiem że nie tylko ja tak reagowałem. W erze masa osób uciekała z pracy, nie wytrzymując tempa. Ci którzy zostawali to byli spokojni ludzie, których mało co wyprowadzało z równowagi. Nawet mój kolega z banku musiał po zwolnieniu korzystać z pomocy psychiatry, brał silne leki psychotropowe, był zamykany na leczenie. Smutna sprawa – uczciwy chłopak, ale stres go po prostu zniszczył. Ja miałem większy, mi poszło w coś innego, zostałem praktycznie inwalidą. Jedni są silniejsi, inni – jak ja, słabsi psychicznie. Czy ja odpowiadam za swój system nerwowy? whurtownii farmaceutycznej (w końcu ją rozkradli, upadła) pracowałem z prostactwem. Nie bójmy się tego słowa – kradli wszystko co się dało, połykali witaminy – bo za darmo. Nawalali się środkami na arytmię, łykali co się dało – bo za darmo. Złodziejskie geny dały o sobie mocno znać; a także wrodzony debilizm, myśleli że im więcej witamin, tym będą zdrowsi.

Po co afirmacje?

Dobrze że byłem kiedyś w UK. Dzięki temu wiem, że można wygodnie i mało pracować, a dobrze zarabiać. Jest jedno ale – pracodawca jeździł używanym oplem, a nasz rodzimy nową S-ką tylko w full opcji. Za najniżej płatną pracę na nielegalu, miałem wygodny pokój z kolegą Wieśkiem, normalne jedzenie, i sporo pieniędzy zaoszczędziłem. Ciuchy kupiłem takie, o jakich nigdy w Polsce bym nie marzył by mieć. Były za grosze, bardzo dobre jakościowo. Jedyne z czym się wstrzymywałem to bardzo drogie papierosy (skręcałem sam) i kiełbasa. Alkoholu nie piłem wtedy. Czyli jednak można. Ze zwykłej pensji pogardzanego robola, ma się używany niezły samochód (klasa astry czy golfa) normalne życie, można gdzieś wyjść. A u nas? ta różnica którą widzimy w poziomie życia, znika w czyjejś kieszeni, w końcu nic w naturze nie ginie. To się właśnie nazywa okupacja.

Nie trzeba afirmacji, magii – wystarczy stąd wyjechać, nie mieć nałogów i uczciwie pracować. Znacznie lżej niż w Polsce. To wystarczy by godnie żyć. Taki system – silni uciekają, ci słabsi psychicznie czy fizycznie zostają w bagnie, by harować w interesie zachodnich koncernów za grosze. Czy nie lepiej pracować w carrefour we Francji, za godną pensję – niż w Polsce za tysiaka, gdzie kierownik ze wsi szmaci Cię na każdym kroku? gdzie by pójść na siku, musisz stać w kwadracie na widoku ludzi? ile wytrzymamy takiego traktowania? dlaczego mam w Polsce stać na kwadracie, by dać znać że chce mi się siku?

 ——————————————————————————–

Zapraszam na stronę samczeruno, tylko o sprawach damsko męskich. Zachęcam do zapisywania się na newsletter na jej dole; wystarczy wpisać swój meil w biały prostokąt, by być zawsze na czasie.