Nic nie mam. Nawet moje ciało nie należy do mnie. Mogę mieć na koncie miliony – ale przecież je zostawię. Ciało także. Życie szybko mija, i nic nie możemy z niego zabrać. Nic nie przetrwa wyroków czasu. Żelazo rdzewieje, wszelkie ciało słabnie i zamiera, elektronika śniedzieje, imperia padają jak domki z kart, wielkie postacie umierają, religie spadają z firnamentu by ustąpić miejsca nowym. Pojawiamy się na arenie świata, walczymi z problemami ukutymi z porannych mgieł, by po chwili musieć z niej zejść. Niemal wszyscy są z niej siłą wyrzucani, i ze świecą szukać tego który czyni to z własnej woli.

Zwapnienie żył

Nic nie masz. Dostajesz tylko na jakiś czas przedmioty, etykietki i papierki. Gdy to sobie uświadamiasz, zaczyna wypełniać Cię lekkość, radosny entuzjazm. Energia przebija się przez zwapniałe żyły Twych przekonań. Jesteśmy prochami które użyźnią ziemię. Pozbądź się więc pychy i wielkości, nie przystoi ona temu, który zdaje sobie sprawę z tego że będzie nawozem ziemi, tej ziemi.
Zawsze sobie wyobrażałem, że gdy będę miał miliony nakupię sobie wiele rzeczy. Każda reklamówka z supermarketów, była dla mnie inspiracją do snucia marzeń o niczym nieograniczonej konsumpcji. Ale gdy głębiej drążyłem temat, odczuwałem rozbawienie – po co mi te pierdoły? tylko wycierać je z kurzu trzeba, zabierają miejsce. Właściwie wszystko mam co trzeba najważniejsze. Auto kia rio, praktycznie wszystko w nim wymieniłem. Zostały do zrobienia nie wciągający się pas kierowcy, wypolerować przednią lampę i ewentualnie kupić niewielki subwoofer, bo lubię słuchać muzy. Silnik 97 koni, ładne wnętrze, kombi w które zapakuję dwóch skąpych czytelników i łopatę… marzyłem o nowym procesorze, ale w sumie tylko piszę, na gry nie mam czasu, poza tym bolą mnie oczy gdy za długo siedzę przy komputerze. Ten co mam, do tego co robię wystarcza. Można puścić muzę, pisać, zapuścić dobrych kilka pornosów; niech się powoli wczytują.

Kobiety to tylko kłopoty…

Mieszkanie mam, niewielkie ale jest, co by nie mówić książka może nie przyniosła mi kokosów, ale za to znacznie więcej innych, znacznie ważniejszych korzyści. Nie mam dziewczyny, i wcale nie jestem pewien czy chcę mieć. To wielokrotnie przeze mnie przerabiana jazda na  rollercoasterze. Najpierw idziemy pod górę, a potem w dół. O ile lubię szczytowe stany ducha, to te niższe, piekielne, mi nie służą. Gdybym tylko umiał je rozdzielać…

Oczywiście, gdyby były pieniądze zaszalałbym, ale wcale nie jest mi to potrzebne do życia. Co bym chciał? schudnąć dziesięć kg, zrobić muscle up i flagę na drążku, być dużo lepszym i szybszym przy worku bokserskim. Oczyścić całkowicie ciało, by z tego poziomu wdrapać się na wyżyny ducha. Czytam książkę Siemionowej, i pewne rzeczy mnie bardzo zastanowiły. Jej zdaniem (a nie jest to byle kto), im bardziej uduchowiony adept, tym więcej ma w sobie pasożytów, glist, tasiemców i całej wampirycznej menażerii. Im wiecej wywołanych medytacją endorfin, tym mocniej rozwijają się robaki. Ogólnie bardzo ciekawa teoria, zwłaszcza wtedy gdy pytałem znajomych lekarzy o niektóre jej stwierdzenia, i okazały się prawdą. Spójrzmy na wielki brzuch prawie oświeconego (swoim zdaniem) Leszka Żądło. Ile w sobie musi miec glist, lambli, tęgoryjców i innych duchowych towarzyszy? Jest dla mnie jasne, że nie ma zdrowia bez oczyszczenia ciała. Podstawa to doprowadzić do porządku kręgosłup, by nic nie uciskało na nerwy. Później jedzenie rozdzielne, oczyszczanie jelita, nawodnienie organizmu (woda z krzemem, żadnych herbatek i kawek), pozbycie się robaków które zjadają ważne substancje, a my musimy się zaspokoić tym co one w nas wysrają. To jak z pewną nacją, która dokładnie tak działa w Polsce i nie tylko. Gdy ciało będzie zdrowe, można brać się za medytację.

Marzenia…

Tym czego najbardziej w życiu pragnę, to wyjść poza swoje lęki (wiem że jest to możliwe, bo miałem przebłyski tych stanów), nauczyć się wyciszać swoje myśli tak, by odbierać tylko rzeczywistość a nie ciągły, wewnętrzny bełkot, mieć pasję i obcować z pięknem w każdej formie. Marzy mi się dom gdzieś na odludziu, gdzie miałbym ciszę i spokój, miłe miejsce do spacerów, czytania i rozwijania się. Chciałbym zawodowo pisać, i móglbym temu poświęcić większość czasu. Moj gabinet będzie oazą stabilności, spokoju i milczącej radości. Wypełnię go tysiącami książek które przeczytam. Jak umrę, będzie można nimi napalić w piecu. Chcę mieć kominek, i móc siedzieć sobie przy nim i patrzeć się w ogień. W istocie nudzę się straszliwie, co chwila walcząc z uzależnieniem od słodyczy. Dużo czytam codziennie, terapie duchowe, dietetyczne, encyklopedie z podstawową wiedzą o świecie. Mam wielką potrzebę przebywania w samotności, chodzenia boso po trawie. Dokarmiam psa sąsiada, kupuję mu psie smakołyki bo jest na kiepskim wyżywieniu. Tylko mnie widzi to wariuje z podniecenia, Fiona ledwo na mnie spojrzy, tak się przyzwyczaiła do smakołyków.

Zwierzęta plus

O Jazzy nawet nie wspomnę, bo ten kotek w ogóle traktuje mnie jako samobieżną sypialnię i automat do dawania jedzenia. Bulwersuje i wkurwia mnie to, że zabija masę zwierząt ale żryć przychodzi kurwiszon do domu. Ostatnio dusiła dzięcioła który chyba wypadł z gniazda. Jak wpuszczę na górę, może się zesrać w strategicznie ważnym dla mnie miejscu. Doprowadziłaby do furii nawet wschodnich mistrzów medytacji. Ludzie mnie męczą, stresują, boję się ich gwałtownej, chamskiej i agresywnej natury. Boję się że komuś wreszcie obiję spuchnięty od podłości ryj. Ćwiczę codziennie. Cieszy mnie to, jak ciało może być gibkie i dynamiczne. Mam szybkie, bardzo silne uderzenia ale szybko się męczę. Co najważniejsze, umiem wyprowadzać cios już całym ciałem. Ręka praktycznie jest tylko dilerem mocy, generowanej przez zawsze glodny ciastek brzuch, chutliwe biodra i korpus. To tylko worek, a ten jak wiemy nie oddaje. Korci żeby się spróbować gdzieś na ulicy, z jakimś naprawdę złym człowiekiem. Tak terapeutycznie, w imię ogólnie pojętego dobra porządnie złomotać jakiegoś złoczyńcę; w kominiarce na twarzy oczywiście. Żebym tak w miejscu bezpiecznym, zobaczył że dwóch dresów bije jakiegoś porządnego chłopaka. Żebym miał pewność że są naprawdę źli, i mógł zrobić trochę dobra. Jak ma ich dopaść karma za zle uczynki, to ja ją bym troszkę tylko przyśpieszył. No chyba że umiejętności wydadzą się przesadzone, wtedy pozostaje cieszyć się tym, że to ja spłaciłem trochę złej karmy i zbierać na nowe zęby. Tak szczerze podobają mi się dwie kobiety. Jedna to kobieta Norbiego, Marlenka, jak dla mnie istny seks. Jeśli pożądanie mężatki jest grzechem, to będę w nim się smażył na bank. Zła kobieta, ale cóż to byłyby za emocje… na szczęście nie interesuje się golcami, więc stosunkowo dobrze się nie poznamy. Druga panna, to tak od strony serdecznej i rzekłbym duchowej, Natalia Szroeder. Czy ona kręci z Liberem? hej, Liber, koleżko, świetnie śpiewasz ale ona jest już moja. Będzie biła w mojej kawalerce wegetariańskie kotlety, komplementowała mnie i opiekowała niespełnionym artystą. Drżyj ze strachu bracie, nadchodzi seryjny super samiec… 🙂

Spełnienie
Jedyny sens życia to rozszerzanie, pogłębianie swojej świadomości. Im jest potężniejsza, tym większe obszary zrozumienia stają się dla Ciebie dostępne. Wszystko inne jest tylko czasową, papierową dekoracją. To co się liczy, to głębokie spełnienie. Coś co czasami wypełza z Ciebie, dając Ci wrażenie czegoś wiecznego, prastarego, nie podlegającego czasowi.

——

Zapraszam na stronę samczeruno, tylko o sprawach damsko męskich. Zachęcam do zapisywania się na newsletter na jej dole; wystarczy wpisać swój meil w biały prostokąt, by być zawsze na czasie. Zachęcam do ściągnięcia mojej książki „Co z tymi kobietami?” jako darmowego e booka KLIK. Jeśli się spodoba, zawsze można dostać ją w każdej księgarni, na terenie całej Polski.