Czarowanie to najczęściej zaklęcia i rytuały, zmieniające rzeczywistość na taką, której pragnie czarownik, mag.

Hokus pokus!

W grach komputerowych jest podobnie. Gdy chcesz zmienić rzeczywistość, która Ci z jakichś względów nie pasuje, to wpisujesz tzw. kody – i wtedy pojawiają się pożądane przedmioty, ludzie, sytuacje, albo też znikają, w zależności od tego co kod/zaklęcie ma za zadanie zdziałać.

Gdyby porównać stworzony przez programistę świat w grze komputerowej ze światem rzeczywistym, to rytuał magiczny będzie przygotowaniem pod „czitowanie” (zmiana w rejestrze, w plikach gry, naciśnięcie tyldy itd.), a wypowiedziany czar/zaklęcie – wpisaniem kodu na klawiaturze, albo też powiedzeniem danych słów do mikrofonu, jeśli mamy odpowiednie oprogramowanie.

A dlaczego o tym piszę? Ponieważ bardzo zainteresowały mnie słowa Elona Muska, który stwierdził że na 99% żyjemy w symulacji komputerowej – takie słowa nie powinny dziwić w sytuacji, kiedy sami tworzymy coraz bardziej skomplikowane światy na potrzeby VR (rzeczywistości wirtualnej), która na razie umie oszukać zmysły słuchu, wzroku i niebawem już powonienia, a teoretycznie wiemy jak oszukać zmysł dotyku – i jest tylko kwestią czasu, kiedy technologia umożliwi wprowadzenie tego pomysłu do użytku.

Abrakadabra!

Skoro my tworzymy sztuczne światy, to może i my żyjemy właśnie w takiej symulacji? A skoro żyjemy w symulacji, to jak w każdym dziele programisty, musi istnieć opcja zmiany parametrów programu za pomocą specjalnych kodów – czarów.

I być może są ludzie, którzy tę wiedzę posiadają i ją wykorzystują – a my, zwykli, szarzy ludzie, musimy żyć od narodzenia do śmierci wg. narzuconych przez programistę zasad.