Pęcherz wysyłał mi ekspresowe monity. Usłuchałem. Któż by nie usłuchał… próbowałem stłumić w sobie to bolesne uczucie, lecz nawet myśl o umiłowanych czytelnikach nie dawała mi ulgi. Widzę ciąg krzaczorów, niewiele ludzi, zatrzymałem F jak ferrari i podbiegłem do żywopłotu. Stanąłem przy nim jak przy kochance, blisko, intymnie, jakbym szykował się do czułego pocałunku. Z uczuciem spojrzałem na zielone listki (w kolorze moich oczu) i rozpiąłem rozporek. To był instynktowny, szarmancki, wytrenowany ruch. Brakowało tylko obsypywania komplementami i romantycznych obietnic. Jęknąłem z przyjemności, jakbym właśnie zobaczył wyjątkowo miły komć. Obficie skraplałem pajęczynę. Kątem oka (po prawej) zaobserwowałem kobietę. Oddaję mocz dalej, cichutko wzdychając z ulgi i patrząc z zadowoleniem na powoli wygasający strumień. „Jeszcze Mistrz nie zginął, póki siurek może”. Momentalnie na pajęczynę, pobudzony jej drganiami, wyskakuje okropnie duży pająk. Byłem zszokowany! Zareagowałem po męsku; pisnąłem „o kurwa”, i szarpnąłem się konwulsyjnie w bok. Strumień moczu łagodnie opadł na moje dżinsy za 170 złotych, i częściowo na buty za 90 złotych (w promocji). Kobieta zobaczyła co zrobiłem (no cóż, nie byłem w formie, owady mnie nie podniecają) więc zalałem się szkarłatem wstydu i chrapnąłem monotematycznie „o kurwa”, po czym szarpnąłem w drugą stronę. Z drugiej strony ulicy, blisko mnie wychodził jakiś Pan który z zaskoczeniem zobaczył szarpiącego się w jego stronę, podstarzałego młodzieńca. Z obu stron ludzie (penis co wiadome, nie ukazał się w najlepszym świetle, co dodatkowo mnie stresowało) przede mną pająk który myśli że złapał obiad, z tyłu ulica.

Zagadka. Co zrobiłem?