IBS – Irritable Bowel Syndrome. Czyli po Polsku zespół jelita drażliwego.

„przewlekłe schorzenie o charakterze czynnościowym (trwające przez co najmniej trzy miesiące) charakteryzujące się bólami brzucha i zaburzeniami rytmu wypróżnień nieuwarunkowane zmianami organicznymi lub biochemicznymi.

Zespół ten został dokładnie opisany przez Oslera w 1892 roku i był przez niego nazwany jako mucous colitis.”

„IBS występuje u ok. 10-20% dorosłych ludzi, 2/3 z tej liczby to kobiety. Choroba zaczyna się przeważnie w wieku 30-40 lat.”

Wszystkie najważniejsze informacje znajdziecie Państwo tu
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_jelita
_nadwra%C5%BCliwego

Napisałem że IBS jest najstraszliwsza plagą 21 wieku. I napisałem prawdę. Pewnie się dziwicie, w końcu mamy raka, hiv, szereg chorób zamieniajacych zdrowych radosnych ludzi w ludzkie wraki, a ja pisze tak o chorobie w sumie w której się tylko puszcza bąki. Ale w wyzej wymienionych chorobach powstał cały system pomocy, są renty, pomoc psychologiczna, wiadomo co uśmierza ból, są badania, statystyki remisji, wyzdrowień, można się na czymś oprzeć. W IBS nie ma żadnej pomocy, a życie chorego z tą chorobą jest jednym wielkim koszmarem.

Przede wszystkim IBS u kazdego jest różny. U jednych występują ciągłe biegunki, u innych ponad tygodniowe zaparcia, u jeszcze innych ciągłe, nie dajace się niczym powstrzymać wzdęcia. Nasilenie dolegliwosci występuje zawsze w czasie stresu. Dziala to tak – w czasie stresu jelito zaczyna się kurczyć, ruszać, co powoduje natychmiastową silna biegunkę, u zdrowego człowieka jelito nie reaguje, albo reaguje w małym stopniu. U chorego na IBS, wystarczy lekki stres by chory poczuł wrażenie kotlowania w brzuchu, ucisk, ból, chęć natychmiastowego wypróżnienia. Wiele młodych dziewczyn, przezywa horror bedąc w szkole i musząc wychodzić po kilkanaście razy dziennie z lekcji do toalety, a wiadomo jakie są toalety w szkołach, przewaznie bez drzwi. Sam ten fakt że w razie czego nie ma gdzie iść się załatwić, napędza silny stres, który wtedy powoduje skurcze jelit. Czyli samo się to nakręca. Słyszałem o kilku przypadkach samobójstwa z rozpaczy gdzie nastolatka dręczona niespełnioną miłoscią do Brada pitta, i koszmarnymi przeżyciami zwiazanymi z tą chorobą, wyśmiana przez koleżanki, stająca się pośmiewiskiem, wybiera śmierć – co najlepsze, rzadko kto wie co było przyczyną samobójstwa, co było tym języczkiem u wagi ktory przesadził o sprawie.

Ciągłe wzdęcia, uczulenie niemalże na kazdy rodzaj pożywienia. Szczególna wrażliwość na cukry i mięso. U zwykłego człowieka zjedzenie obiadu to normalna czynność, u niemalże wszystkich chorych na IBS zjedzenie obiadu oznacza co najmniej godzinę w ubikacji i bolesne wzdęcia. Zwiedzanie czegokolwiek z tą chorobą, wycieczki, dłuższe spacery jest calkowicie niemożliwe poniewaz nagle od impulsu bólowego do silnej potrzeby wypróżnienia jest do minuty czasu, a nie jak u zdrowego człowieka który może zatrzymać tą funkcję fizjologiczna spokojnie na kilka godzin.

Z silniejszych objawów tej choroby, można powiedzieć o wielu przypadkach gdy człowiek idący po mieście, wypróżnia się we własne stringi co bardzo smiesznie brzmi, a wielu ludzi doprowadziło do kompletnego zalamania nerwowego. Inni mają tak silne wzdęcia, ze co pół minuty muszą „puścić bąka”, po prostu nie mają wyjścia i nie da się tego zatrzymać. Ataki wzdęciowe potrafią trwać nawet kilka dni w czasie których niemożliwa jest jakakolwiek aktywność zawodowo społeczna, chyba że współdomownicy albo pracownicy są sadomasochistami.

Przy nasilonych objawach IBS, praca czy życie społeczne staje się niemożliwe. Trzeba siedzieć w domu i przeczekać, najlepiej z maska gazową. Dla chorych na IBS nie ma rent, pomocy psychologicznej. Medycyna nie zna przyczyn tego stanu rzeczy, jedyne co wiadomo ze jelito szaleje od stresu, ale nie tylko. Często ludzie żyjący bezstresowo mają identyczne objawy. Są leki, ale raz działają a raz nie a często zaostrzają chorobę. Zioła prawie zawsze zaostrzają choroby.

To co w tej chorobie jest najgorsze, to to że człowiek wygląda normalnie. IBS nie narusza zdrowia, za to niszczy jakość życia. Człowiek chory na IBS siedzi w domu, bo boi się wyjść, boi się tego że narobi w spodnie, boi się ze dostanie silnego wzdęcia w pracy, że stanie się pośmiewiskiem. A komu w rodzinie powie że ma taką chorobę? więc wszyscy mówią ze jest nierobem, leniem, a to nieprawda. Jest skazany na uwięzienie we własnym mieszkaniu, na niezrozumienie, i koszmarny stres każdego dnia. Wyjscie do autobusu, zamkniętego – co powoduje silną panikę i napędza skurcze jelita, sprawia ze przed wyjściem z domu trzeba spędzić kilka godzin w toalecie. Na sen i zwykłe życie zostaje wtedy niewiele czasu. Często jest tak, ze chory na IBS ma takie bóle w trakcie posiedzenia w toalecie, ze wsadza w usta cokolwiek by nie wyć z bólu. IBS prawie zawsze doprowadza normalnego człowieka do silnych stanów nerwicy, ciągłe życie w lęku sprawia ze tego się nie da uniknąć. W końcu doprowadza do rozwodów, i życia samotniczego – wymusza ten tryb życia na chorym sama choroba. Pogrzebany za życia – oto los chorego na IBS.

Ludzi Polsce chorych na IBS jest około 2 – 5 milionów. Co robić gdy już masz takie objawy które opisałem? koniecznie gastrolog, badania krwi, przyda się takze kolonoskopia, ale to bolesne poważne badanie. Z całą pewnoscią odstawienie słodyczy i wzdymajacych potraw, napojów gazowanych. Można próbować leków, może zadziałają akurat w Twoim przypadku, koniecznie trzeba nauczyć się sztuki relaksu, i warto podnieść swoją samoocenę. Dużo się mówi także o wodzie utlenionej i jej cudownym wpływie na podobne dolegliwości, ale to dopiero niesprawdzone teorie Rosyjskiego naukowca. Można spróbowac też citroseptu, hipnozy.